Sens dalszego funkcjonowania p.o. Białystok Wiadukt - cz. 2 (propozycja zagospodarowania przestrzennego)

Projekt zagospodarowania okolic p.o. Białystok Wiadukt (oprac. Tomasz Galicki)

W pierwszej części skupiłem się analizie dotychczasowego stanu technicznego i otoczenia przystanku osobowego Białystok Wiadukt, położonego na linii kolejowej nr 6 (Zielonka - Kuźnica Białostocka). Zgodnie z najnowszym opisem przedmiotu zamówienia na modernizację E-75 (odc. Czyżew - Białystok) przystanek ten ma zostać zlikwidowany. Klamka więc już najwyraźniej zapadła. Mimo wszystko warto jednak pokusić się o przedstawienie projektu zagospodarowania przestrzennego, dzięki któremu omawiany punkt eksploatacyjny mógłby nadal istnieć w dotychczasowej lokalizacji i odgrywać w niedalekiej przyszłości istotną rolę.

Proces "ożywienia" przystanku osobowego Białystok Wiadukt, będzie wymagał ścisłej współpracy kilku podmiotów, a zwłaszcza PKP Polskich Linii Kolejowych S.A. z jednostkami samorządu terytorialnego: Gminą Białystok i Gminą Choroszcz.

Zmiany, jeszcze raz zmiany

Aby zamieszczony na powyższej fotografii projekt mógł zostać wdrożony, w pierwszej kolejności konieczna jest modyfikacja Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Białegostoku (uchwała nr XXXV/405/12 z dnia 26 listopada 2012 r.). Autorska koncepcja obejmuje obszar strategiczny oznaczony numerem 7.5. ograniczony liniami kolejowymi nr 38 (Białystok - Ełk), nr 515 (łącznica towarowa) oraz nr 6 (Zielonka - Kuźnica Białostocka) i peronem drugim analizowanego przystanku. Proponuje się zatem zmianę przeznaczenia powyższego obszaru z "budowa baz i składów" na "zabudowa mieszkaniowo-usługowa". Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym każda taka zmiana powinna być przeprowadzona w takim samym trybie, w jakim została przyjęta przez właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego (art. 27). Modyfikacja wiąże się również z dodatkowymi kosztami, ponoszonymi przez budżet gminy (art. 13).

Skuteczna zmiana Studium, pozwoli na rozpisanie szczegółowego projektu zagospodarowania, w tym uzbrojenia, doprowadzenia niezbędnej infrastruktury komunikacyjnej, zabudowy mieszkaniowej oraz nowej pętli autobusowej, która powinna zostać połączona wejściami na peron nr 2 p.o. Białystok Wiadukt. Byłoby to także pewnego rodzaju preludium do stworzenia punktu przesiadkowego dla komunikacji aglomeracyjnej.

Zażegnać dylemat...

Zarządca infrastruktury kolejowej PKP PLK S.A., w ramach projektu modernizacji magistrali E-75 musiałby założyć pozostawienie przystanku w niezmienionej lokalizacji, a także budowę połączenia międzyperonowego w postaci przejścia nadziemnego powiązanego z wiaduktem, na którym przebiega wspomniana jednotorowa łącznica nr 515. Powinno zatem zostać wybudowane bezkolizyjne przejście z peronu nr 1 (przy którym zatrzymują się pociągi regionalne od strony Łap) wraz z przebiciem niewielkiego tunelu umożliwiającego przedostanie się na drugą stronę, a następnie wejście schodami na "kładkę" nad torami oraz zejście z niej schodami albo na peron nr 2 albo na alejkę prowadzącą w kierunku ul. Klepackiej. Konieczne byłoby także zamontowanie barier ochronnych uniemożliwiających wejście na tor łącznicy z poziomu kładki oraz zabezpieczających całe przejście. Takie rozwiązanie pozwoliłoby na przezwyciężenie problemu niebezpiecznych (i w istocie nielegalnych) przejść przez tory. 

Przeszkody do pokonania

O ile stworzenie przejścia łączącego przystanek z dzielnicą Starosielce wydaje się być w miarę realne, o tyle połączenie go z osiedlem Nowe Miasto może przysporzyć więcej kłopotów, zarówno natury administracyjnej, jak i techniczno-budowlanej. Budowa połączenia peronów przystanku była już zaplanowana i wskazana w nieaktualnym już opisie przedmiotu zamówienia z 2008 roku. Nie było natomiast żadnych planów odnoszących się do budowy drogi dojazdowej od strony ul. Kazimierza Pułaskiego. Fragment wspomnianej drogi przebiega na granicy gmin Białystok i Choroszcz, a jego niewielki odcinek także przez teren samej gm. Choroszcz. Wyklucza to już jakiekolwiek planowanie zagospodarowania tego terenu przez Białystok. Najwłaściwszym rozwiązaniem byłoby podjęcie uchwały przez Radę Miejską Białegostoku o korekcie granic poprzedzone opinią organu stanowiącego gminy Choroszcz (tj. rady gminy). To pozwoliłoby na podjęcie wszelkich prac skutkujących wybudowaniem właściwej drogi dojazdowej. Powstać mogłaby także pętla autobusowa, która po zniwelowaniu terenu (wyburzeniu skarp oraz prowizorycznego "skate-parku") może uzyskać połączenie z peronem nr 1 przystanku.